Cando marcho de Galicia A miña fermosa Galicia, Os nosos belos cantos,
sinto que o meu corazón vestida de moitas cores queren lucir a súa fermosura
se enche cedo de morriña. e máis bonita ca unha meniña . e nós alegremente os cantamos
A terra que me veu nacer A nosa feiticeira lingua Cando marcho de Galicia
sempre a vou lembrar; soa igual ca os manantiais sinto que o meu corazón
nunca a vou esquecer . e embruxa as palabras coma pingas. se enche cedo de morriña.
Galicia, terra meiga, Galicia,terra meiga, Galicia,terra meiga,
de bruxas, trasnos... de bruxas.trasnos... de bruxas,trasnos...
fas que eu trema. fas que eu trema. fas que eu trema.
Cristina Loureiro 6º
Recordamos a nosa benquerida María Mariño (costureira de versos) para dar nome a este blog. Poderemos escribir todo o que se nos ocorra: poemas, contos, comentario de noticias, comentario de libros... Comecemos, pois, a enfiar palabras, sen medo, mergullándonos nos nosos pensamentos, desexos... e, por suposto, na fantasía. Podedes empregar fíos de todas as cores: azul, para falar do mar...; amarelo, para falar da alegría... Ponlle as cores que queiras aos teus sentimentos!
No hay comentarios:
Publicar un comentario